Pams woont in Lanaken, maar runt haar eigen kledingzaak in het hartje van Maastricht. Foto Tom Palmaers.

Dagelijks pendelen 41.000 werknemers vanuit België naar Nederland. Dat blijkt uit cijfers van het Nederlandse Centraal Bureau voor de Statistiek. In de gemeenten Voeren, Hamont-Achel, Lanaken en Kinrooi werkt zelfs meer dan tien procent van de bevolking bij onze noorderburen.

Het merendeel daarvan bestaat uit Nederlanders die net over de grens zijn gaan wonen maar in hun thuisland blijven werken. Dat komt onder meer door de lagere vastgoedprijzen in ons land. Toch zijn er ook veel Limburgers die er bewust voor kiezen om in Nederland te werken, maar wel de haard in Limburg houden. Belg of Nederlander, iedereen heeft zo zijn eigen reden om aan de andere kant van de grens te wonen.

Zo lokt bijvoorbeeld de Nederlandse bedrijfscultuur Belgen de grens over. “In 2008 studeerde ik in Nederland af”, zegt Anniek Thijs (34) uit Kanne. De zorgkundige werkte daarna enkele maanden in België, maar dat beviel haar niet. “De bedrijfscultuur hier staat me niet echt aan. In Nederland ben je veel vrijer in de manier van omgaan met je leidinggevende. Ook spreek je bij een probleem je collega’s rechtstreeks aan. In België moet alles via de werkgever. Veel van mijn Belgische collega’s willen daarom ook niet terug.” Al komt dat wel tegen een prijs. “Het werken in Nederland is wel veel duurder door de verplichte zorgverzekering. Maar dat heb ik wel voor deze werkomgeving over. Er zou veel moeten veranderen vooraleer ik terug in België kom werken. Toch zeker bij de grote bedrijven en instellingen.”

De lagere vastgoedprijzen in België trekken veel van onze noorderburen aan. Zo verkaste Pams Devereaux (24) samen met haar ouders vanuit Maastricht naar Lanaken. “Een huis kopen is hier gewoon veel goedkoper”, zegt ze. De jonge onderneemster werkt aan de andere kant van de Maas, waar ze een kledingzaak in het hartje van Maastricht runt. Toch legt de coronacrisis enkele pijnpunten van het grenspendelen bloot. “Zo heb ik in Nederland geen recht op de inkomensondersteuning omdat ik in België woon. Hier krijg ik dan weer niets omdat mijn ondernemingsnummer Nederlands is. Dat is bijzonder oneerlijk want je betaalt wel in beide landen belastingen. Soms lijkt het wel alsof onze landen van elkaar niet op de hoogte zijn en de grensondernemers vergeten worden.”

Ten slotte verleidt de liefde mensen tot een uittocht. “Ik leerde mijn Belgische vriend kennen op het vakantiepark De Kempervennen, waar ik werk”, zegt de Nederlandse Malissa van der Kuur (29). Ondertussen woont ze samen met Roel in Hamont, al was dat niet geheel haar zin. “Al mijn collega’s, vrienden en familie wonen in Nederland dus ik was niet meteen happig. Maar mijn vriend heeft een melkveebedrijf, dus echt keuze had ik niet. Maar begrijp me niet verkeerd, ik woon hier graag!” Toch was het voor Malissa wennen. “Het is cliché maar het grootste verschil blijft toch de directheid. Bij een Belg duurt het veel langer voordat je bij het punt komt waar het eigenlijk om draait. Gelukkig is Budel dichtbij en kan ik bij heimwee bij mijn ouders langs.” Malissa en Roel genieten momenteel van hun eerste Belgisch-Nederlandse kindje Fenna.